பழி!

பழி!

 “  வா! வா! கணேஷ்? இந்த கிராமத்தானை எல்லாம் உனக்கு நினைவு இருக்குதா?”  திடீரென்று கிராமத்திற்கு வந்த தனது நண்பனை வரவேற்றான் சுபாஷ்.

  இருவரும் ஒரே ஊரில் ஒரே பள்ளியில் படித்தவர்கள். கல்லூரி வரையும் அது தொடர்ந்தது. ஆனால் அதன் பின்னர் கணேஷ் நகருக்கு வேலை விஷயமாக சென்றவன் அங்கேயே குடியேறிவிட்டான். அதுதான் அவனுக்கு வசதியும் கூட.

  சுபாஷிற்கு சிறுவயதில் இருந்தே விவசாயத்தின் மேல் ஆர்வம் அதிகம். எனவே அக்ரி படித்து விவசாயத்தில் கவனம் செலுத்த துவங்கினான். அவனது பெற்றோர் வாங்கி வைத்திருந்த நிலம் இருந்தது. இவனாகவும் சில நிலங்களை வாங்கி விவசாயம் செய்ய ஆரம்பித்தான். அது ஒன்றும் அவனை கைவிடவில்லை.

   கணேஷ் வருடம் ஒருமுறை கிராமத்து திருவிழாவிற்கு வருபவன். அதுவும் கூட அவன் மும்பைக்கு மாற்றாலாகிப் போனதும் நின்று போனது. எப்போதாவது போனில் பேசிக் கொள்வதோடு சரி. இன்று திடுதிப்பென்று கணேஷ் வரவும் ஆச்சர்யம் ப்ளஸ் ஆனந்தமாக வரவேற்றான் சுபாஷ்.

     ”சின்ன வயசில இருந்து ஒண்ணா பழகினோம்! ஒரே ஊரு ஒரே மண்ணு மறந்துட முடியுமாடா? வேலைப்பளு அதிகமானதால முன்ன மாதிரி போன்ல பேச முடியலை! சென்னைன்னா  வருடம் ஒரு முறை வந்துபோக சவுகர்யமா இருந்துச்சு! மும்பையிலிருந்து எல்லோரையும் கூட்டிட்டு வந்து போகனும் லீவ் ரெண்டு நாளுக்கு மேல கிடையாது அதனாலதான் ரெண்டு வருஷமா வர முடியாம போச்சுடா! “

   “சரிசரி! போய் குளிச்சுட்டு வா!  சாப்பிட்டுகிட்டே  பேசலாம்!”

சுபாஷின் வீடு வயலோரமாய் இயற்கை அழகோடு மரங்கள் சூழ்ந்து அமைந்திருக்க அதை ரசித்தபடி பின்புறம் குளியலறையில் நுழைந்த கணேஷ், “ஆ” பாம்பு! என்று அலற ஓடிவந்தான் சுபாஷ்.

 குளியலறை தொட்டி ஓரம் ஒரு நாகப்பாம்பு படமெடுத்தபடி படுத்துக் கொண்டு இருந்தது. “ புஸ்” என்று அது விரோதிகளை பார்த்து சீற்றம் எடுக்க, சுபாஷ் ஒரு தடி கொண்டு வா! இதை அடிச்சு போட்டுடலாம்! என்றான் கணேஷ்.

  “ சேச்சே! வேண்டாம்டா! அது நல்ல பாம்பு! இன்னிக்கு வெள்ளிக் கிழமை! அதை கொல்ல வேண்டாம்!  கொஞ்ச நேரம் நாம அந்த பக்கம் போனா வெளியே போயிடும். இங்க பக்கத்துல வயலுங்க இருக்கறதாலே தவளைங்க நிறைய இருக்கும். அதை பிடிக்க வந்திருக்கும். வா அந்த பக்கம் போயிருவோம் அது ஓடிரும்!” சுபாஷ் மறுத்தான்.

   “ நல்ல பாம்புன்றதாலேதான் சொல்றேன்! அதுக்கு விஷம் அதிகம்! குளியல் அறையிலே இருக்கு! விட்டு வைச்சா தப்பு! போய் தடி எடுத்து வா!”

“ இது வயலை ஒட்டின வீடு! இங்கே இதெல்லாம் சகஜம்! பாம்பைக் கண்டா நமக்கு பயம்! நம்மைக் கண்டா அதுக்கு பயம்! விட்டுடு!” அது ஓடிப்போயிரும்!” சுபாஷ் சொல்லிக் கொண்டிருக்க

    “டேய்! சொன்னா நீ கேட்க மாட்டே! இரு நானே பாத்துக்கறேன்!”  என்று சுற்றும் முற்றும் தேடிய கணேஷ் ஒரு மூங்கில் கழியை எடுத்து வந்து பாம்பு மீது அடித்தான். அடி பலமாய் படவில்லை! அவனுக்கும் பயம் தானே! சரியாக விழாமல் போகவே பாம்பு படமெடுத்து சீறிய படி எதிரே வர விலகிய கணேஷ் இன்னொரு அடி போடும் முன் நழுவி ஓடிப் போய்விட்டது.

  “கணேஷ்! சொன்னா கேட்டியா? இப்ப பாரு! அடிச்சு விட்டுட்டே! பழிவாங்க அது தேடி வரும்!  தேவையா இது? இனி நீ ஜாக்கிரதையா இருக்கணும் ஊர் போய் சேருகிற வரைக்கும்!”

  “ ஹாஹாஹா! இன்னுமாடா இந்த கட்டுக்கதையெல்லாம் நம்பிக்கிட்டு இருக்கே! இது இருபத்தோரம் நூற்றாண்டு! பாம்பு என்னை போட்டோ எடுத்து வைச்சுக்கிட்டு கஜினி சூர்யா மாதிரி தேடி வந்து கொல்லுமா? அடப் போடா!” கணேஷ் எகத்தாளித்தான்.

   ”எந்த நூற்றாண்டா இருந்தாலும் நம்பிக்கைகள் பொய்க்காதுடா! அடிபட்ட பாம்பு பழிவாங்கும்கிறது நம்பிக்கை!”

   ”அப்ப நான் மும்பை போனா கூட தேடிவந்து கொல்லுமா? நீயா படம் மாதிரி பொம்பளை வேஷம் எல்லாம் போடுமா? உனக்கு ராமநாராயணன் படம் பார்த்து பார்த்து பக்தி அதிகமாயிருச்சு!”

  “ விளையாடாதே! எச்சரிக்கையா இருன்னு சொல்றேன்! அப்புறம் உன் இஷ்டம்!”

     ”என்கிட்ட மாட்டி சாகாம போனது அதனோட அதிர்ஷ்டம், திரும்ப வந்தா அதுக்குத்தான் துரதிருஷ்டம்!”

    “உனக்கு எப்பவும் அசட்டு துணிச்சல் அதிகம்தான்! ஆனா பாம்பு விஷயத்திலே கொஞ்சம் எச்சரிக்கையா இரு!”

    “அடப்போடா!” அவன் சிரித்தான்.

அவனுக்காக வேண்டிக்கொண்டு புற்றுக்கு பால் ஊற்றினேன்! நாகர் சிலைக்கு பாலபிஷேகம் செய்து நண்பனை மன்னிக்குமாறு வேண்டிக்கொண்டேன்!  மூன்று நாள் கடந்துவிட்டது.  கணேஷ் என்னைத் தேடி வந்தான். ”கிளம்பறேண்டா!”

 “என்னடா ஒரு வாரம் கூட ஆகலை! அதுக்குள்ளே!..”

“ ஓலை வந்துருச்சுடா! போயே ஆகனும்! பார்ப்போம்! அடுத்த வருஷம் சந்திப்போம்”  வாடகைப் பேசி வந்த காரில் ஏறி கிளம்பி அரை மணி நேரம் ஆகியிருக்கும் செல்போன் ஒலித்தது.

   “ஹலோ! சுபாஷா!”

  “உங்க ப்ரெண்டுக்கு ஆக்ஸிடெண்ட் உடனே கிளம்பி வாங்க மெயின் ரோடுக்கு!”

  பதறிப் போய் வண்டியில் விரைய சுபாஷ் சென்ற கார் மீது லாரி ஒன்று மோதி நின்று கொண்டிருந்தது. போலீஸ் தலைகள் போக்குவரத்தை சீர்படுத்த நான் அந்த லாரியைப் பார்த்தேன்.

  “ நாகராஜா டிரான்ஸ்போர்ட்” என்றிருந்தது.

டிஸ்கி} இன்று மதியம் மூன்று மணிக்கு வீட்டின் சமையலறையில் நல்ல பாம்பு ஒன்று புகுந்து கிரைண்டரில் பதுங்கியது. அரை மணி நேரப் போரட்டத்திற்கு பிறகு விரட்ட முடியாமல் அடித்து போடும் படி ஆகிவிட்டது. சிறிய பாம்புகளை அடித்து இருந்தாலும் நல்ல பாம்பு சுமார் மூன்று அடி நீளம் உள்ளதை அடித்தது இதுவே முதல் முறை.  விஷப்பிராணி வீட்டுக்குள் வந்தால் விட்டு வைக்க முடியுமா?  அதனால் போட்டு தள்ளிவிட்டேன். இறந்து போன பாம்பு இந்த கதை எழுத கரு தந்து விட்டு போய்விட்டது. எப்படியெல்லாம் கரு பிறக்கிறது பாருங்கள்.

தங்கள் வருகைக்கு நன்றி! பதிவு குறித்த கருத்துக்களை பின்னூட்டத்தில் தெரிவித்து ஊக்கப்படுத்துங்கள்! நன்றி!