தளிர்

  அந்தாதி ஹைக்கூ! தூண்டி விட்டதும் சுடர் விட்டது அகல்விளக்கு! விளக்கு ஏற்றியதும் அடியில் ஒளிந்துகொண்டது இருட்டு! இருட்டுக் கடையில் வாங்கினாலும் எடையில் குறையவில்லை! இனிப்பு! இனிப்புக் கடை! கூட்டம் மொய்த்தும் மகிழவில்லை! ஈக்கள். ஈக்கள் சூழ்ந்தன இறந்து கிடந்தான் அனாதை! அனாதை இல்லம் கை கோர்த்தன புதிய உறவுகள் உறவுகள் கைவிட்டதும் பற்றிச் சென்றது காற்று சருகு! சருகுக் குவியல் கலைத்துப் பார்த்தது காற்று! காற்றுக்கு வேலி போட்டதும் உடைத்துக்கொண்டு புறப்பட்டது புயல்! புயலாய் பறக்கும் வாகனங்கள் மெதுவாக சாலையைக் கடக்கிறது சிற்றெரும்பு. சிற்றெரும்பு மிதந்த தேநீர் ஆறிப்போனது துக்கவீடு! துக்கவீட்டில் நேரம் கடந்துகொண்டிருப்பதை உணர்த்துகிறது ஊதுபத்தியின் சாம்பல்

  குமுதம் வார இதழ் சில வருடங்கள் முன்பு 2020 என்று நினைக்கிறேன். எழுத்தாளர் திரு ராஜேஷ்குமார் எழுதிய ஒரு சிறுகதையின் பாதியை தந்து மீதியை முடிக்கச்சொல்லி ஒரு போட்டி நடத்தியது. அந்த போட்டிக்கு நானும் ஒரு கதை எழுதினேன். அந்த சமயம் நிறைய வேலைப்பளுவால் போட்டி முடிய மூன்று நாட்கள் இருந்த போது அவசர அவசரமாக எழுதி ஸ்பீட் போஸ்ட்டில் அனுப்பினேன். கதை தேர்வாகும் என்ற நம்பிக்கை இருந்தது. ஆனால் தேர்வு பெறவில்லை. அந்த கதையை கீழே தந்திருக்கிறேன். வாசிக்கும் நண்பர்கள் இக்கதையில் உள்ள குறைகளை சுட்டினால் திருத்திக்கொள்ள ஒரு வாய்ப்பு கிடைக்கும். இனி ராஜேஷ் குமார் அவர்கள் எழுதிய கதைச்சுருக்கம் மற்றும் என் கதை கீழே.. என்னோடு கதை எழுதுங்கள். ஒட்டு மொத்த குடும்பத்தாரின் எதிர்ப்பையும் மீறி சினிமா ஆசையில் சென்னை வருகிறாள் நிதர்சனா. பிரபல நடிகையாகி விடும் அவளை பல வருடங்கள் கழித்து பார்க்க வரும் அண்ணன் அவளை தன் வீட்டுக்கு அப்பா அம்மாவை பார்க்க அழைத்து செல்ல அவளும் ஆவலோடு செல்கிறாள். அங்கே அப்பா அம்மா இருவரும் வாடிய மாலையோடு போட்டோக்களாக இருப்பதை பார்க்கும் நிதர்சனா, அதற்கு அடுத்ததாக தன் படம் புது மாலைய...